Wat gaat het ineens snel! Voor mijn gevoel ben ik drie maanden lang ‘6 weken’ zwanger geweest en zit ik nu zowaar bijna op de helft. Heel apart, afgelopen week kwamen wij erachter dat we roze of blauwe muisjes in moeten gaan slaan met de boodschappen. Nieuwsgierig? Ik neem je mee in mijn nieuwste zwangerschapsupdate.
16 Weken zwanger
Die weken blijven een beetje discutabel, in mijn eigen berekening ben ik een week verder. De verloskundige vond van niet, maar de dame die deze week onze pretecho deed dacht ook dat ik verder was. Al zegt die uitgerekende datum mij nog steeds weinig, Yinthe kwam een maand te vroeg. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe het deze zwangerschap zal gaan. Ik heb natuurlijk niets te willen, maar 39 weken lijkt mij echt perfect. Dus baby: 21 maart vind ik wel mooi, de dag dat de lente begint (en de verjaardag van onze kat Cato) 😉
De grote zus
Yinthe is er vanaf het begin al van overtuigd: ‘er zit een meisje in mama’s buik.’ Zelf was ik daar niet echt van overtuigd. Omdat we geen geduld hadden om nog 3 weken langer te wachten hebben we gekozen voor een geslachtsbepalende echo. Met Yinthe togen we naar Zwolle om te kijken of ze gelijk had.
Waar we achter kwamen is dat deze baby in ieder geval eigenwijs is. Lekker weggekropen achter de placenta, in stuitligging, al trappend op mijn blaas met de navelstreng precies tussen de benen! Het was een zoektocht. De dame die de echo maakte gaf dan ook een paar keer aan dat ze niet 99%, maar 95% zeker is. Die laatste 5% wachten we dus nog even af bij de 20 weken echo, maar voor nu gaan we er van uit dat er een klein meisje in mijn buik zit!
Yinthe had dus gelijk: er is een zusje op komst!
Super leuk natuurlijk! Al moet ik er stiekem wel even aan wennen dat er hier dus nooit een jongetje in huis komt, gezien het feit dat we het zeker weten bij twee kindjes gaan houden. Maar nu ik alle babykleertjes weer van zolder heb geplukt zie ik er zeker de voordelen van in. We hebben alles nog! Handig hoor.
Al wacht ik met het verven van de babykamer toch voor de zekerheid nog even de volgende echo af, je weet maar nooit…
De voorbereidingen
Zo bizar hoe anders het nu is ten opzichte met de zwangerschap van Yinthe. Toen las ik alles wat los en vast zat, hield ik checklisten bij en had ik nu al alles klaar. En nu?
De nieuwe kinderwagen is er. De maxi cosi ook, en voor beide auto’s een easybase.
Nu is mijn auto nog een klein puntje van discussie. Ik heb echt een heel klein autootje. Prima hoor, ik gebruik hem weinig en Yinthe en ik zitten er meestal met ons tweetjes in. Maar als er straks een baby mee moet, in maxi cosi, met onderstel en luiertas en kinderwagenbak? Dat past nooit. Aangezien ik een bakfiets weiger en fietsen er dus de eerste +- 9 maanden niet in zit is een iets grote auto misschien niet zo’n gek idee. Ik zit dus momenteel meer auto’s te kijken dan babyspullen. Ach, weer eens iets anders.
Qua babyspullen hebben we verder eigenlijk niets meer nodig. Ja, ik moet nog het kraampakket aanvragen en mijn zorgverzekering aanpassen.
De kraamzorg heb ik al wel geregeld. Maar verder ben ik nog niet gekomen. Niets voor mij, maar ik kan me er nog even niet toe zetten.
Zwangerschap kwaaltjes?
Het ziek, zwakke en misselijke gevoel is er eigenlijk nog steeds. Niet erg genoeg om in bed te blijven (wat sowieso niet lukt met een kind van 3), maar echt topfit ben ik zeker niet. Bij de volgende controle gaan ze mijn ijzer weer prikken, wat denk ik hard nodig is. En de lage bloeddruk die ik bij Yinthe had is alweer van de partij. Ach, ik mag niet klagen hoor. Het kan altijd erger.
Verder zijn we druk met Yinthes verjaardag, de trouwdag van mijn ouders en allerlei andere dingen. Tijd genoeg nog toch?
