Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is ontzettend heftig en triest. Het vruchtje kan namelijk nooit gered worden. Bovendien kan het enorm gevaarlijk zijn. Lees meer over hoe je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kunt herkennen, wat het inhoudt en wat je kunt verwachten. Het eindresultaat zal altijd zijn dat je het vruchtje zult verliezen. Neem alsjeblieft de tijd om dit te verwerken en een plekje te geven.
Wat is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?
Zoals de naam het al zegt, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een zwangerschap die buiten de baarmoeder plaatsvindt. Het bevruchte eitje is dus niet in de baarmoeder gaan innestelen maar op een andere plek. In de meeste gevallen is dat in één van de eileiders.
Maar het vruchtje kan zich ook gaan innestelen in de eierstokken, baarmoederhals of buikholte. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft de medische term EUG. Dit staat voor Extra (= buiten) Uterus (= baarmoeder) Graviditeit (= zwangerschap).
Hoe kan het eitje zich elders innestelen?
Hoe is het toch mogelijk dat het eitje zich ergens anders innestelt? Een hele logische vraag met een logisch antwoord: het bevruchte eitje is soort van verdwaald. Op het moment dat jij jouw eisprong hebt, kan er een bevruchting plaatsvinden. Nadat het eitje bevrucht is, baant het zich een weg naar de baarmoeder.
Tijdens deze reis begint het vruchtje al met delen. Wanneer alles soepel verloopt bereikt het vruchtje de baarmoeder. Maar zodra er tijdens de rit haperingen optreden en de reis wordt afgebroken, nestelt het vruchtje zich in op de plek waar die zich op dat moment bevindt. In veel gevallen is dat de eileider.
Oorzaken van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap
De kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is groter wanneer de eileiders van de vrouw beschadigd zijn. Dit kan veroorzaakt worden door:
- Een ontsteking in de onderbuik.
- Chlamydia (SOA).
- Gonorroe (SOA).
- Operaties in de buikholte of aan de eileider.
- Een eerdere buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
- Zwanger worden terwijl je een spiraal hebt.
- Zwanger worden terwijl de vrouw gesteriliseerd is.
- Na een vruchtbaarheidsbehandeling (bijvoorbeeld IVF).
In 50% van de gevallen kan de oorzaak niet achterhaald worden. Dit betekent helaas dat elke vrouw kans heeft op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De kans hierop is 1 op 100.
Hoe kan je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap herkennen?
In het begin is het goed mogelijk dat je niet door hebt dat er sprake is van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, omdat de klachten lijken op de klassieke zwangerschapssymptomen. Misschien weet je niet eens dat je zwanger bent. De eerste klachten beginnen vaak in de achtste week van de zwangerschap maar kunnen ook al in de vierde week voorkomen.
Welke dat zijn hangt af van welke vorm EUG je hebt. Neem in ieder geval altijd meteen contact op met je huisarts of verloskundige als je de symptomen opmerkt. Er moet namelijk meteen actie ondernomen worden.
Vorm 1: Sub acute vorm
Het vruchtje zit in de eileider. De eileider is nog intact. Je kunt last hebben van:
- Pijn in je buik aan één kant.
- Buikpijn tijdens de zwangerschap die erger en anders is dan je gewend bent bij menstruatiepijn.
- Bloeding uit de vagina.
- Misselijkheid.
- Flauwvallen.
Vorm 2: Acute vorm
Het vruchtje zit in de eileider. Doordat het vruchtje is gaan groeien barst de eileider. Er moet direct actie ondernomen worden zodat er snel geopereerd kan worden. Symptomen:
- Hevige buikpijn die plotseling opkomt, soms gepaard met schouderpijn.
- Gevoel van flauwvallen.
- Verhoogde hartslag.
- Het gevoel dat je moet poepen, maar er komt niets uit.
- Duizeligheid.
- Zweten.
Methodes om EUG vast te stellen
Heb je het idee dat er iets niet klopt dan kan je altijd contact opnemen met je huisarts of verloskundige. Die zullen je verder doorverwijzen. Vervolgens worden de volgende methodes ingezet om te bekijken wat er aan de hand is:
- Echo-onderzoek:
Middels een echo-onderzoek kan goed bekeken worden waar het vruchtje zich bevindt. - Bloedonderzoek:
Wanneer tijdens de echo niet goed bekeken kan worden waar het vruchtje zit wordt er bloed afgenomen. Vervolgens wordt gemeten hoeveel van het hCG hormoon (zwangerschapshormoon) er in je bloed zit.Bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap stijgt de hCG waarde minder snel dan bij een normale zwangerschap, maar dat is lang niet altijd zo. Het kan ook normaal of te snel stijgen.
Behandeling buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Helaas kan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap nooit doorgaan. Het kan ook nooit worden omgezet in een gezonde zwangerschap door bijvoorbeeld het vruchtje verplaatsen. Om die reden wordt de zwangerschap altijd beëindigd. Soms doet je lichaam dit zelf, maar omdat het heel gevaarlijk is wordt er meestal snel ingegrepen door de gynaecoloog.
Wanneer je nog vroeg in de zwangerschap zit, kan je mogelijk een injectie krijgen die ervoor zorgt dat het vruchtje wordt afgebroken en afgevoerd. Dit heeft nagenoeg geen bijwerkingen. De arts zal je adviseren wanneer je weer aan de slag mag gaan voor een volgende zwangerschap. In acute gevallen zal er gekozen worden voor een operatie.
