header banner hema
Specialisten

Ongelukkige opmerkingen na een miskraam

‘Gelukkig kan je wel zwanger worden’, ‘het is eigenlijk toch nog niks?’ en ‘er was vast iets niet goed’, zomaar een greep uit de ongelukkige opmerkingen na een miskraam die je vaak hoort. Het is vaak troostend en opbeurend bedoeld, maar zo voelt het alleen niet. Het lijkt net alsof je er niet te lang bij stil moet staan en vooral snel weer met je leven door moet gaan.




Hoe kan je het beste omgaan met deze ongelukkige opmerkingen na een miskraam?

Mijn advies? Luister naar je eigen gevoel en trek je niks aan van wat anderen vinden of doen. Ze hebben geen idee wat jij meemaakt of wat jij voelt, laat staan dat ze er een mening over kunnen hebben. Zoek de mensen op waar je jezelf kunt zijn en die geen oordeel hebben.

Heb je die mensen niet in je omgeving, kijk dan of je je aan kunt sluiten bij een lotgenotengroep. Als je erg verdrietig bent en het gevoel hebt vast te lopen, dan kun je contact opnemen met een psycholoog of coach. Ik begeleid zelf als verliescoach moeders die een kindje zijn verloren vanaf het prille begin van de zwangerschap tot enkele weken of maanden na de geboorte.

De impact van een miskraam!

Voor veel vrouwen is het een mokerslag bij heldere hemel. Zo ben je helemaal in de wolken met je zwangerschap en zo ben je ineens niet meer zwanger. Het is een groot misverstand dat het verliezen van een kindje zo vroeg in de zwangerschap niet vreselijk verdrietig is. Je verliest niet alleen je kindje, je verliest ook de hele toekomst die je al had uitgestippeld met je baby.

Je wordt moeder op het moment van de positieve zwangerschapstest, ook al is het dan nog voor niemand zichtbaar of zelfs tastbaar voor jezelf. Een miskraam kan een grote emotionele impact op je leven hebben. Je kunt allerlei emoties ervaren, verdriet, boosheid, onbegrip of het gevoel te falen. Allemaal hele normale reacties op het verliezen van je kindje. Ongeacht wat de buitenwereld daarvan denkt.

Ik begrijp het heel goed dat niet iedereen gemakkelijk praat over het verliezen van een baby. Het is pijnlijk, het is verdrietig, het is heel privé. Maar de belangrijkste reden dat veel ouders het niet delen met de buitenwereld is het gevoel dat hun kindje geen bestaansrecht heeft. Het was nog zo pril, telt het eigenlijk wel? Mag ik hier wel verdrietig over zijn? Zolang je de magische 12 weken grens nog niet hebt bereikt, vertellen we nog niks, omdat er nog van alles mis kan gaan. Maar hierdoor hoor je hier ook zo weinig over, terwijl het dus zo vaak wel mis gaat.

Er lijkt wel een taboe te heersen om openlijk te praten over je miskraam. Ik praat zelf ook gemakkelijker over mijn stil geboren voldragen zoon van 41 weken, dan over mijn miskraam met 8 weken. Los van het feit dat Hugo een levensvatbare baby van 8 pond was en het nogal onbegrijpelijk was dat hij zomaar overleed, voelt mijn miskraam meer alsof mijn lichaam me in de steek liet. Bovendien is er voor het verliezen van een voldragen baby vaak veel meer begrip dan voor een ongeboren niet levensvatbare baby en daarom is het ook zo lastig om over te praten.
Wat kan je juist wel zeggen na een miskraam

Wat kan je beter niet zeggen na een miskraam?

Eigenlijk kun je alle goedbedoelde adviezen om iemands verdriet te verlichten beter in de kast laten. Je kunt het verdriet niet wegnemen door te zeggen dat de natuur het zo heeft gewild of dat er eigenlijk nog niks was. Ook al bedoel je het nog zo goed. De opmerkingen na een miskraam leveren vaak een heel ongemakkelijk gesprek op en het is bovendien heel kwetsend voor een ouder die rouwt om een verloren kind. Het is geen klompje cellen (echt gehoord!) of een foetus, het is een ongeboren baby.
Vertel ook niet over de buurvrouw van een vriendin van je tante die het ook heeft meegemaakt en die nu weer zwanger is. Zit echt niemand op te wachten.

Wat kan je juist wel zeggen na een miskraam!

Er zijn ook veel dingen die je wél kunt zeggen. Geef aan dat je het heel verdrietig vindt, dat je meeleeft of zelfs dat je niet zo goed weet wat je moet zeggen. Het belangrijkste dat je kunt doen is iemand de ruimte geven om zijn of haar verhaal te doen. Jij hoeft alleen maar te luisteren. Je hoeft geen advies te geven, je hoeft het niet minder erg te maken. Je hoeft er alleen maar te zijn. Dat kan ook door een lief kaartje, een berichtje of gewoon een schouderklopje. Laat weten dat je aan iemand denkt en probeer diegene niet te vermijden omdat je niet weet wat je moet zeggen.

Wil je je verhaal kwijt aan de lezers van Zo Zwanger? Neem dan contact met ons op zodat je jouw verhaal kunt vertellen op onze pagina met ervaringsverhalen over zwangerschap. Zoek je meer steun om jouw verdriet te verwerken, neem dan contact op met Hiske Kuilman. Zij heeft ervaring met het begeleiden van moeders die een baby zijn verloren.



kleertjes sale 70
vadersschapsverlof 2019