De zwangerschap zou een van de mooiste periodes uit je leven moeten zijn. Genieten van het bijzondere leven dat groeit in je buik. Dat kleine mensje dat steeds groter en groter wordt. Samen met je partner bereid je je voor op alles wat komen gaat. Je wilt er dan ook niet aan denken dat er iets ergs gebeurt, maar toch kan dat natuurlijk altijd. Stel dat je partner overlijdt tijdens de zwangerschap, hoe moet jij dan verder?
Hoe kan jij verder als jouw partner komt te overlijden tijdens de zwangerschap?
We krijgen in ons leven allemaal te maken met heftige gebeurtenissen, zoals het overlijden van een dierbaar persoon. Als dit je ouders zijn is het natuurlijk vreselijk, maar misschien heb je daar sneller ‘vrede’ mee omdat ze misschien al op leeftijd waren. Kinderen horen nu eenmaal hun ouders te overleven. Maar wat als je partner komt te overlijden tijdens je zwangerschap? Hoe kan jij verder na zo’n heftige gebeurtenis?
De eerste weken word je waarschijnlijk geleefd. Je bent druk met het regelen van van alles en nog wat, de uitvaart en allerlei praktische dingen. Maar er komt een moment waarop alles ‘klaar’ is. Een moment waarop het leven voor de mensen om je heen weer door gaat. Het moment waarop jij beseft dat je er alleen voor staat, alleen met het ongeboren kindje in je buik en misschien samen met andere kinderen.
Hebben jij en jouw partner alles financieel goed geregeld? Misschien een goed moment om daar samen eens bij stil te staan!
Wat kan rouw met je doen?
Er wordt gezegd dat we als we rouwen verschillende stadia doorlopen. Je gaat door verschillende fases, zoals ontkenning, woede, depressie en uiteindelijk de acceptatie. Natuurlijk is dit voor iedereen anders. Maar rouw kan, zowel lichamelijk als psychisch heel veel met je doen.
- Emotionele reacties: Angst, het kan je zo ineens aanvliegen “kan ik het wel alleen?”; verdriet, eenzaamheid, machteloosheid, pessimisme. Maar ook opluchting kan een reactie zijn, zeker als iemand een heel lang ziekbed heeft gehad.
- Lichamelijk: Verminderde eetlust, slaapproblemen, hoofdpijn, energieverlies.
- Cognitieve reacties: Verwardheid, concentratieverlies, hopeloosheid, gespannenheid.
- Gedragsmatige reacties: Teruggetrokkenheid, vermijden van personen of situaties.
Lees ook: Alles over verzekeringen als je een baby krijgt met handige tips!
Neem de tijd, denk aan jezelf
Niemand kan je vertellen hoe je moet rouwen. Maar als je zwanger bent staat een ding vast, je hebt niet alleen de verantwoordelijkheid voor jezelf. Als jij niet meer kunt eten van verdriet heeft dit op den duur misschien ook gevolgen voor je kindje. En hoe moeilijk het ook is, dit kindje is wel het enige wat je nog van je partner hebt. Neem de tijd om alles te verwerken en probeer goed voor jezelf te blijven zorgen. Het kan helpen om een bepaald dagritme aan te houden, zodat je wel je bed uit moet komen, hoewel je dit misschien helemaal niet wilt.
Vraag hulp aan familie en vrienden. Ze willen je graag helpen, ze willen er zo graag voor je zijn, maar misschien weten ze niet hoe. Misschien vind je het wel heel fijn als je bij iemand mag eten, zodat je niet alleen bent. Of wil je graag dat er een tijdje iemand bij je komt logeren. Spreek je vragen uit, blijf er niet mee rondlopen. Je hebt het al moeilijk genoeg.
Voorbereiden op je baby
Je zwangerschap zal ‘gewoon’ door gaan, ook zonder je partner. Daarom zal je je ook moeten voorbereiden op de komst van de baby. Dit had je natuurlijk anders voor je gezien, samen naar de verloskundige. Een naam verzinnen en klussen aan de babykamer. Dat dit nu alleen op jouw schouders terecht komt, is heel zwaar. Probeer daarom andere mensen te betrekken bij je zwangerschap. Want hoe boos en verdrietig je ook bent, je zult andere mensen om je heen nodig hebben. Aanvaard dan ook hulp, ook al heb je er misschien helemaal geen zin in.
Zie je het allemaal helemaal niet zitten en ben je bang dat je het niet gaat redden alleen? Schakel dan professionele hulp in, bijvoorbeeld via de huisarts. Er zijn allerlei instanties die je op weg kunnen helpen, zowel met praktische zaken als met emotionele hulp. Het is heel normaal dat je niet weet wat je moet doen, dat je niet weet waar je moet beginnen als je partner komt te overlijden tijdens de zwangerschap.
