Je kind loslaten, hoe doe je dat?

Hoe groter je kindje wordt, hoe minder hij je nodig zal hebben. Als jouw baby net geboren is, wil je er nog helemaal niet aan denken dat hij ooit zelf op de fiets naar school zal gaan. Maar bij moeder worden is een ding wat je zult moeten leren: loslaten. Je kind loslaten, hoe doe je dat?

Loslaten begint al vanaf het eerste moment

Als je net moeder bent geworden zal je al binnen een paar minuten voor de eerste keer je kindje los moeten laten. Jouw baby zal nu eenmaal even moeten worden gecontroleerd. Maar ook zal je in de kraamweek je kindje al leren loslaten.

Als de baby door de kraamverzorgster wordt meegenomen zodat jij even kunt rusten bijvoorbeeld, of als je kraambezoek graag de pasgeboren baby wil vasthouden. Het liefst houd jij je kindje bij je, maar toch laat je al een beetje los.

Waarom moeten we onze kinderen loslaten?

Een uitspraak die ik las was “De beste ouders maken zichzelf op termijn overbodig.” En dat is natuurlijk precies waar we mee bezig zijn. We leren onze kinderen zelfstandig eten, lopen, praten en fietsen. Als ze ouder worden leren we ze op eigen benen staan, met als doel dat ze het uiteindelijk zonder ons kunnen.

Dat is belangrijk, want we willen onze kinderen laten opgroeien tot zelfstandige volwassenen, die zichzelf kunnen redden. We willen ze onze normen en waarden meegeven en ze leren wat wij belangrijk vinden, in de hoop dat ze dit later meenemen in hun eigen leven.

Hoe los moet je je kindje laten?

Loslaten doe je niet in een keer, maar stapje voor stapje. Losser laten, is eigenlijk een betere bewoording. Je kindje is in iedere leeftijdsfase bezig om zich los te maken van ons, zijn ouders. En hoe meer wij ze vasthouden, hoe harder ze vechten voor hun eigen ruimte. Kinderen hebben, hoe jong ze ook zijn, verantwoordelijkheid, vrijheid en ruimte nodig, natuurlijk passend bij hun leeftijd.

• Baby

  Jouw baby moedig je al aan om te gaan kruipen of staan, je helpt hem met zijn eerste stapjes. Eigenlijk moedig je hem dus aan om bij je weg te bewegen en natuurlijk weer naar je terug te komen. Ook met eten laat je steeds meer los, in het begin pureer je misschien alles, maar die hapjes worden steeds groter. En meestal word je ook makkelijker met wat je kindje in zijn mond stopt, je laat het los. Het loslaten begint natuurlijk ook als je je kindje naar de kinderopvang brengt.

• Peuter

  Met je peuter in de speeltuin zal je al snel merken dat je los moet laten. Peuters willen nu eenmaal alles zelf doen. Je mag zijn handje niet meer vasthouden als hij van de glijbaan af glijdt en hij klimt het liefst zo hoog mogelijk in het klimrek. Waarschijnlijk moedig je je hem aan om samen te spelen, of om zelf te vragen of hij nu op de schommel mag.

• Kleuter

  Ging je met je peuter altijd nog mee naar de speeltuin om de hoek, een kleuter laat je misschien al wel zelf gaan. Al zal je de eerste keren non-stop kijken of je hem nog wel ziet of hoort. Op den duur wen je eraan en vind je kindje zelf zijn weg naar huis, of naar de buurkindjes een paar deuren verderop. Ook gaat je kind uit spelen bij vriendjes en handig je hem dus over aan mensen die je misschien helemaal niet kent.

Hoe groter het kind hoe losser de teugels

Bij baby’s, peuters en kleuters zijn de stapjes nog klein. Ook al voelen ze misschien al wel heel groot. Blijf bij jezelf en bij je eigen gevoel als je je kindje los moet laten. Ga bij jezelf te rade waar je grenzen liggen en maak ook goede afspraken met je kind, zeker als ze groter worden. Spreek ook af wat de consequentie is als je kind zich niet aan de afspraak houdt. Een ding is heel belangrijk, wees zelf ook consequent.

Mijn kinderen loslaten, hoe doe ik dat?

Ik merk dat ik zelf vrij makkelijk ben in het loslaten. Onze oudste dochter is 6 en gaat zelf naar opa en oma, waarbij ze best een stukje moet lopen en een weg moet oversteken. Ze kan dit, dat weet ik, dus ik laat haar gaan. Wel met een appje naar oma dat ze eraan komt. Ook fietst en stept ze zelf de hele woonwijk door, die omringd is door water. Inmiddels heeft ze een zwemdiploma, maar dat deed ze ook al voor ze die had.

Toen vorige week de zon scheen moest en zou mevrouw op haar sandalen naar buiten. Ik heb haar laten gaan. Toen ze ’s avonds begon te hoesten en zelf tot de conclusie kwam dat die sandalen misschien niet zo’n goed idee waren, bleek dat ik er goed aan had gedaan. Ze leren er zelf ook van.

“Laat het los, laat het gaan!” Hoe moeilijk vind jij het om je kinderen los te laten? Of kan je net zoals ik niet wachten tot ze wat meer op hun eigen benen staan en je wat meer je handen vrij hebt? Ik denk dat ze door loslaten en zelf keuzes maken uiteindelijk meer leren dan wanneer wij ze alles voorkauwen.

Lees ook mijn tips voor meer rust in je gezin!