Opvoeden is topsport, er is geen opleiding voor en je hebt ook geen basiskennis als je ermee begint. Veel ouders doen dat gewoon op gevoel. En je eigen gevoel volgen is natuurlijk altijd goed, maar wat nou als jouw gevoel heel anders is dan dat van je partner? Wat als je niet op een lijn zit over de opvoeding van jullie peuter?
Verschillen in eigen opvoeding
Er zijn heel veel verschillende opvoedstijlen. De een vindt het heel belangrijk om kinderen de ruimte te geven en luistert naar de mening van de kinderen. De ander vindt dat kinderen weinig tot niets in te brengen hebben en gewoon moeten doen wat de ouders zeggen.
Sommige kinderen worden erg vrijgelaten en mogen zelf veel beslissen, maar andere kinderen moeten precies de regels opvolgen, want anders krijgen ze straf. Hoe je zelf bent opgevoed speelt mee in wat voor opvoeder je wordt. Misschien wil je het net zoals je eigen ouders doen, maar het kan ook zo zijn dat je juist het tegenovergestelde bent en het heel anders wilt aanpakken.
Wie is de boeman?
Als je als ouders niet op een lijn zit over de opvoeding dan hebben kinderen dat al snel in de gaten. Zeg jij A en zegt je partner B? Dan zullen kinderen al snel weten aan wie ze welke vraag moeten stellen. Maar het kan ook zijn dat hierdoor altijd een van jullie de boeman is. Bijvoorbeeld omdat jij veel strenger bent. Of jullie kinderen spelen de ouders tegen elkaar uit, omdat ze precies doorhebben hoe jullie over opvoeding denken.
Is het erg als je als ouders niet op een lijn zit over de opvoeding?
Wees gerust, helemaal met elkaar eens zijn over de opvoeding van jullie peuter is onmogelijk. Simpelweg omdat jullie twee verschillende personen zijn, dus dat je 100% hetzelfde denkt en vindt kan bijna niet. Tel daar de manier waarop je zelf bent opgevoed bij op, jouw achtergrond misschien wel een ander geloof of een andere cultuur. Misschien ben jij wel tweetalig opgevoed?
Het is niet erg als je over bepaalde dingen anders denkt dan je partner, zo leren kinderen ook meteen dat iedereen anders is en je daar respect voor moet hebben. Kinderen begrijpen dat prima, zie het een beetje als twee leerkrachten voor een klas. De basisregels zijn gelijk, maar er zullen echt bepaalde dingen anders gaan.
Hanteer basisregels, wees consequent
Kinderen hebben behoefte aan consequente ouders. Als ze weten waar ze aan toe zijn zeuren ze een stuk minder. Daarom is het belangrijk om consequent te blijven. Probeer zo veel mogelijk dezelfde regels te hanteren. Maak samen duidelijke afspraken over punten die jullie echt belangrijk vinden, zoals:
-
Bedtijd
Hoe laat moeten ze naar bed, hoe laat mogen ze eruit en is bij papa en mama in bed slapen een go or no go?
-
Snoepen
Hoe vaak mogen ze dat? Wanneer wel of niet, wat wel of niet?
-
Eten
Moet het bord leeg? Moeten ze proeven?
-
Schermtijd
Is er schermtijd? Mogen ze alles kijken of spelen?
Wat als je het niet eens bent over de opvoeding?
Blijf achter elkaar staan, ook als je het op dat moment zelf heel anders zou hebben aangepakt. Papa’s “nee” wordt niet ineens een “ja” door mama. Val elkaar niet af als de kinderen erbij zijn en maak ook geen ruzie over jullie meningsverschil met de kinderen in de buurt. Praat er later over, als jullie alleen zijn.
Sowieso is het handig om al voor de bevalling samen een keer over de opvoeding te praten. Hoe staan jullie erin? Wat wil je de kinderen mee geven? Stelt je kind jou een vraag en twijfel je over de mening van je partner? Geef dan eerlijk aan dat je eerst wilt overleggen, voor je kind zijn antwoord krijgt.
Probeer het beste in elkaar te zien
Verschillen kan je al snel als lastig zien, maar je kunt het ook anders bekijken. Zie je partner en zijn andere mening over de opvoeding als een aanvulling in plaats van als een probleem. Probeer van beide werelden het beste te gebruiken. Erken elkaars verschillen, waardeer de aanpak van de ander en trek een lijn naar de kinderen. Dat is eigenlijk het allerbelangrijkst.
Als je het nu echt nooit eens bent over de opvoeding van de kinderen?
Een klein beetje verschillen van mening is dus helemaal niet erg. Maar als je echt overal anders over denkt, kan dit best een lastige kwestie worden. Zo zijn er ouders die echt in alles van elkaar verschillen. In dat geval is het verstandig om echt samen om de tafel te gaan zitten en regels op te stellen waar jullie je allebei in kunnen vinden.
Dat betekent dus ook af en toe concessies doen. Ga bij jezelf te rade: wat vind ik echt heel erg belangrijk? Kies die punten en laat de minder belangrijke punten varen. Misschien is het verstandig om hulp te zoeken als jullie er echt niet samen uit komen.
Zitten jij en je partner wel altijd op een lijn wat betreft de opvoeding van de kinderen? Of hebben jullie ook weleens een meningsverschil? Op een lijn zitten is dus niet altijd helemaal nodig, maar wel erg handig. Blijf er vooral samen over praten en probeer elkaar te begrijpen!
