Oorbellen bij een baby of peuter! Wel of niet doen?

Weer zo’n onderwerp waarin je twee duidelijke kampen hebt: De voor- en de tegenstanders. Of je vindt het geweldig, of je vindt het zielig. Er zijn in Engeland zelfs protesten geweest omdat het kindermishandeling zou zijn. Oorbellen bij een baby of peuter, wat vind jij. Zielig of geweldig?

Vanaf welke leeftijd mag een baby oorbellen?

Er is in Nederland geen officiële leeftijdsgrens voor het schieten van gaatjes voor oorbellen bij een baby. Je kunt er dus voor kiezen om de baby heel snel na de geboorte te voorzien van oorbellen. Toch is er een kleine kans op infecties, waardoor het advies is om minstens 6 maanden te wachten.

Je zou het misschien niet verwachten, maar tegenwoordig kiest de meerderheid van de ouders ervoor om hun peuter al in de eerste twee jaar van zijn leven oorbellen te geven. Soms zelfs al binnen een week na de geboorte! Meestal is dit een ‘familie ding’ en hebben deze ouders zelf ook als baby oorbellen gekregen. Het is een soort traditie of onderdeel van een cultuur.

Niet alle juweliers zullen meewerken aan oorbellen schieten bij een baby of peuter. Sommige hanteren zelf een leeftijdsgrens van bijvoorbeeld 5 of 6 jaar. Onder de 16 jaar moeten ouders altijd toestemming geven.

Tips om op te letten bij gaatjes schieten voor oorbellen bij kleine kinderen!

Ga jij gaatjes laten schieten voor oorbellen bijeen baby of peuter? Dan kan je jouw kindje daar eigenlijk niet op voorbereiden. Zorg er wel voor dat de baby wakker is, schrikken zullen ze zeker en huilen ook. Maar het lijkt me niet echt lekker wakker worden met een pistool op je oor.

1. Inslik gevaar

   Bij kleine baby’s zal je dit probleem niet hebben. En bij kinderen die groot genoeg zijn om zelf oorbellen te willen ook niet. Maar bij alle kinderen die er tussenin zitten, is er een risico. Peuters friemelen graag overal aan en oorbellen kunnen los. Je hebt dus kans dat een peuter de oorbellen uit krijgt en in zijn mond zal stoppen.

   Vermoed je dat dit gebeurd is? Bel dan direct de huisarts en laat een foto maken. Aan oorbellen zitten scherpe randjes, die voor inwendige schade kunnen zorgen.

Lees wat je moet doen: Eerste hulp als de baby stikt!

2. Twee gaatje tegelijk

   Hoe stoer een peuter ook de juwelierswinkel in loopt. Het kan zijn dat ze na een gaatje niet meer wil. En dat staat toch wel erg vreemd. Als er twee medewerkers in de winkel zijn, kan je vragen of ze de gaatjes in een keer willen schieten. Zo schrikt jouw peuter maar een keer en is het ook meteen klaar.

3. Schoonhouden

   Zorg dat je de eerste tijd na het schieten van de gaatjes de oortjes goed schoonmaakt. Hiervoor krijg je een speciaal flesje mee. Door aan de oorbelletjes te draaien loop je minder kans op infecties en groeit het gaatje niet meer dicht.

Wel of niet doen? Oorbellen bij een baby of peuter!

Hier worden we het nooit over eens en dat is maar goed ook. De voorstanders vinden het juist zielig om langer te wachten en je kind op latere leeftijd bloot te stellen aan de pijn. Maar laten we wel wezen, het is meer schrik dan pijn. Tegenstanders vinden het kindermishandeling, om zo’n klein kindje al bloot te stellen aan het ‘verminken’ van je lichaam.

Persoonlijk heb ik helemaal niets met oorbellen bij een baby of peuter. Het past in mijn optiek gewoon niet bij elkaar. Je geeft je baby toch ook geen neuspiercing? Die kan je er later ook wel weer uithalen als ze het zelf niet mooi vindt. Ik vind het zielig. Niet omdat het zo’n pijn doet maar omdat een baby of peuter in mijn ogen meteen een bepaalde uitstraling heeft.

Vooroordelen, ik weet het. Toch krijg ik altijd de associatie met ‘aso’s’ en ’tokkies’ als ik een baby met oorbellen zie. En dat vind ik dan weer sneu voor zo’n kindje, want die heeft bij mij dus meteen een label.

Ik laat onze kinderen zelf kiezen of ze oorbellen willen. Straks laat ik ze zetten en wil ze zelf helemaal geen oorbellen. Ook niet als ze tien is of twaalf. En dan zit ze met gaatjes in haar oren waar ze helemaal niet op zat te wachten. Dat ze weer dicht groeien weet ik, maar je blijft het toch zien.

Opvallend is wel dat het echt een ‘cultuurverschil’ is. Niemand in mijn directe omgeving zet oorbellen bij een baby of peuter. Als het in mijn familie normaal was geweest, had ik het misschien ook wel laten doen.